کوه قامتان

#دل_نوشته_های_انتظار
#به_قلم_خودم
مهدی جان

تو گل زهرایی
ومن در آرزوی ظهورت

گاهی دلم هوای نینوا میکند و لبانم ترک می خورد به یاد عباست

و گاهی دلم سراغ کوچه های سامرا می کند

و من تنهای تنها در پس کوچه های سامرا دنبال گمشده ام می گردم


و گاهی در بین نجف وبقیع دلم چه سرگشته می شود

کاظمین برای دل من بهانه ی همه خوبیهاست چون میدانم که امام کاظم وجواد آنجاست

دلم مگر می تواند نکند دلتنگی برای ضامن آهو

دوباره میروم حرم دوباره میروم حرم ,در صحن سرای بی بی معصومه دلم سراغ دمشق را میگیرد
چقدر شبیه همند خدا یا یکی عاشق حسین و یکی عاشق رضا

عاشقان جمعند همه به انس وملک در مسجدجمکرانت آقا
برای من دعا نمی کنی آقا

جمکرانت فقط بوی گل نرگس میدهد